Oude techniek in nieuwe tijden

Stel je eens een uur zonder elektriciteit voor. En dan een dag. En dan voor onbepaalde tijd. En je hebt geen solar panels. En je moet toch een business runnen. In Nederland onvoorstelbaar, maar in Zimbabwe is dit nu de nieuwe realiteit.

De powercuts zijn een gevolg van droogte in de stuwdammen die elektriciteit moeten opwekken, en de slechte economische situatie. Maar hier in Driefontein zijn er ook achterstanden van betalingen aan de elektriciteitsmaatschappij. Waardoor er geen power is. Ons eerste project van Kukura is het lokaal laten maken van irrigatiesystemen (pedaalpomp, dus niet op stroom!) , die dan vervolgens door lokale boeren gekocht gaan worden voor een betaalbare prijs, waardoor zij hun productie verhogen. Voldoet dus aan de doelstelling van Kukura (groei); “Het ondersteunen van concrete acties ten behoeve van de rurale populatie in Zimbabwe en in het bijzonder ten behoeve van het Muvonde Mission Hospital en het verrichten van al wat hiermee verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn.”

Maar de huidige situatie maakt dingen erg lastig. De economie staat nu helemaal op instorten, met inflatiecijfers waar Venezuela momenteel jaloers op is; meer dan 2.000 %! Benzine; was 1.22 (lokale dollar), is nu 16 dollar. Brood, was 90 ct, is nu 15 dollar. Cornflakes, was 3.5 dollar, is nu 60 dollar. En de salarissen dan? Die waren laag (+/- 200 lokale dollar) en zijn nu nog steeds laag (300 lokale dollar). Er is geen officiële wisselkoers in het land, maar een soort van officieuze. En niet eens een zelfde bedrag, maar 4 bedragen die allemaal van elkaar verschillen. En één ding hebben ze gemeen; de koers gaat elke dag omhoog, niet omlaag. De koers hoeveel lokale dollars je krijgt voor 1 USD. In 2017 was dat 1 op 1. Nu moeten ze er 15 voor neertellen! Twee dagen geleden had ik een gesprek met de baas van de hout workshop, Mr Chipatiso. Met hem ben ik bezig geweest een ondernemersplan te maken voor de hout workshop. Één van de mogelijke toekomstige plannen van Kukura is namelijk het aanschaffen van een zaagmachine om van lokale (gum) bomen planken te maken. Ze hebben namelijk 9 velden van elk 50 bomen staan in een straal van een kilometer rondom de missie. Maar waar ze vroeger de machines hadden om van boomstammen planken te zagen, is de machine nu goed voor het museum. Onderdelen zijn nooit meer vervangen (sinds de vorige crisis begin jaren 0) en er kwam ook geen geld meer binnen om reserve onderdelen te kopen. Het idee van Kukura is om deze zaagmachine aan te schaffen, en een lokale (Kukura) stichting eigenaar te laten worden en een maandelijkse huur van 100 USD te vragen. Van die 100 USD kan de lokale stichting het noodzakelijke onderhoud voor deze machine verzorgen. Waar de nadruk uiteraard po[ preventief onderhoud kom te liggen. In plaats van: iets gebruiken totdat het kapot gaat. En dan.. ja wat dan. Wachten totdat er geld is?

Terug naar Mr Chipatiso. Deze man is hoofd van de workshop en leidt +/- 12 studenten op in de hout workshop. Zijn salaris is 100 RGTS (lokale Zim Dollar). Wat in 2017 dus hetzelfde was als 100 USD, maar nu dus 100 /15 waard is. Oftewel 7 euro. Dat is goed voor 7 liter diesel. Maar hij blijft positief. En ze denken heel erg mee. De hulp om een business plan mee te schrijven wordt erg gewaardeerd (“Dat deden we vroeger ook…”). Maar het blijft zoeken om een gezonde business te krijgen hier. Door hoge inflatie brand je omzet als het ware weg. En omzetten in USD is in theorie wel mogelijk (het is mogelijk om een foreign account te openen) maar in de praktijk kan je het geld dan weer niet gebruiken van die rekening. Want je mag in dit land alleen met lokale dollars betalen nu. Het buitenlandse account moet je maar in Zuid Afrika gebruiken…Het plan heeft wel degelijk levensvatbaarheid, maar de kosten voor dit project zijn 15.000 euro. Met Wilde Ganzen zijn we in gesprek voor samenwerking. Zij zouden 5.000 mee kunnen dragen, dus we zoeken nog fondsen / bedrijven die mee kunnen helpen de 10.000 euro bij elkaar te krijgen.

En nu weer terug naar de elektriciteit. Want er is iets dat me blij maakt, en ook trots dat ik hier nu onderdeel van uitmaak. En dat is de enorme veerkracht van de mensen hier. Positief blijven, maar ook een plan bedenken. En daar slaat de titel ook op. Want oude techniek, daar doen ze geen afstand van. En oude machines zijn soms betrouwbaarder en gaan langer mee dan nieuwe machines. Daar hebben ze nu dus profijt van!  Voor het project met het irrigatiesysteem wordt beton met de hand gemaakt (zie foto’s) en daarna moesten er gaten geboord worden. Maar hoe doe je dat zonder elektriciteit? Juist, met een machine, die notabene zelf nagemaakt is, vanuit een prototype vanuit Europa. Een Machine met een soort van vliegwiel eraan waar met een hendel gedraaid moet worden om de machine aan de praat te krijgen en de boor zijn werk te laten doen. En het werkt! Zonder elektriciteit wordt zo langzamerhand het eerste prototype van het irrigatiesysteem opgeleverd. En dat zonder morren en met veel trots!

NB: Zoals gezegd hebben we voor het zaagmachine project nog 10.000 euro nodig. Lees je dit en doet je bedrijf iets aan goede doelen? Neem dan contact op via het contactformulier en misschien kunnen we een samenwerking starten. Elke gedoneerde euro komt bij de lokale mensen terecht via de projecten!