Het is maart als we een contract tekenen voor de bouw van een school in Chaka Stead in Zimbabwe, met behulp ook van Wilde Ganzen. Maar dan breekt de echte lockdown door. En is het wachten geblazen tot de boel weer open gaat.
We hebben het over project Chaka Stead. De bouw, of meer afbouw van een ruïne tot een prachtig schoolgebouw. Het is een schoolgebouw wat er al best een tijdje staat. De doelgroep bestaat uit kinderen van boeren. En deze groep heeft het niet breed. In Driefontein zelf staat een primary school voor de kinderen van de missie. De meeste van hen hebben het iets breder. De ouder van deze kinderen hebben al moeite om het schoolgeld te betalen. Vijf US Dollar per 3 maanden.
Oude beer hall Kinderen opgeporpt in een lokaal De ruïne De ruïne met directeur, leraar en bouwers
De huisvesting is in een oude “beer hall”, oftewel stamkroeg. En daarvoor is het nog een boerderijwoning geweest van een blanke boer. De reden dat we hier terecht zijn gekomen is dat Dieke (tropenarts) hier een outreach heeft gedaan. Een bezoek naar de community toe met medische specialisten in de rural area’s. Wat zijn daar aantrof zag ik later ook. Een letterlijk volgepropt gebouw met wel 150 kinderen. En alle lokalen lopen letterlijk door elkaar heen. Veel frisse lucht is er niet, en je ziet de gaten in de muur en de vloeren mogen geen vloeren meer heten maar zijn heuse potholes geworden met heel veel zand. De kinderen zijn vrolijk en zwaaien naar ons. In de middag zitten ze allemaal onder een prachtige enorme mangoboom. Die zorgt voor verkoeling. We worden rondgeleid door de directeur die helemaal in pak is gekleed. En we zien een aantal leraren. Die overigens al een lange tijd niet zijn uitbetaald. En als ze al uitbetaald worden is dat niet meer dan +/- 50 USD. Maar ze willen er iets van maken. En de ouders van de kinderen hebben toegezegd dat als dit project doorgaat, dat zij gaan zorgen voor de duizenden bakstenen die nog nodig zijn. Hoe betrokken kan je de community hebben!
ruïne van binnen De schoolkinderen Start van de bouw. Muur afmetselen metselen
En ze willen ons iets laten zien. Ja, een ingestort kinderdagopvang gebouwtje. Maar nog belangrijker, een soort van ruïne waar ze de droom hadden om een nieuw schoolgebouw neer te zetten voor de hogere klassen van deze basisschool. En 2 kantoortjes voor de leraren. Ooit is er een stichting geweest die grootse plannen had dit gebouw neer te zetten. Maar iets met via de overheid van Zimbabwe laten lopen en dan ineens dat het geld op is. Zoiets. En dan staat er een onaf “gebouw”. Of eigenlijk meer een aantal muren en een aantal deuropeningen en een heel groot aantal ramen. Dan ontstaat ons plan om er voor te gaan en te kijken of het realiseerbaar is het gebouw af te maken.
Gebouw stucken De solar afdeling aan het voorbereiden De club bouwers
We besluiten de kennis te gebruiken van de lokale bouwer. Tijdens de business training in december heeft hij getoond dat hij best iets in zijn mars heeft. Dus willen we hem graag erop zetten. Alleen er is één probleem. De missie (lokale priesters die de workshops runnen) vertrouwen we niet helemaal. We hebben ervaring ermee dat het geld zag maar niet in de goede zakken terecht komt. En als Kukura willen we de lokale economie op gang brengen. Dus werknemers moeten ook goed betaald worden voor hun diensten. Dus besluiten we ze “privé” in te huren. Datzelfde geldt voor de solar mannen. We hebben namelijk besloten dat er ook zonnepanelen moeten komen. Deze school heeft niks te makken, en elektriciteit (als dat al beschikbaar is) is peperduur. Dus we gaan er solar panels op plaatsen zodat er laptops en telefoons opgeladen kunnen worden en er het hele jaar licht is.
Geraamte gereed Begin van het dak
De lockdown is gelukkig in mei versoepeld, en we gaan voortvarend van start. De bouwer belooft binnen 4 weken klaar te zijn, en de solar zou één week duren. En o ja, het woord aannemer kennen ze hier niet. Wij als stichting Kukura worden geacht het materiaal zelf in te kopen. Het gaat om soms grote bedragen van duizenden euro’s. Geld dat we niet contant hebben, dus we zullen moeten kijken of we geld naar Zimbabwe kunnen overmaken. Dat is best spannend, want in Zimbabwe heb je monopolygeld (> 1.000 % inflatie) en er zijn bedrijven die USD dollar rekeningen hebben. Dat willen we dus maar proberen. Maar helaas gaat het meteen bij het eerste bedrijf fout. We maken 1820 USD over vanaf een euro rekening. Alles is gecheckt en via whatsapp contact geweest met de shop. De factuur was in USD dus wat kon er mis gaan? Nou ja, de bank dus die het geld moest ontvangen bleek toch geen USD te kunnen ontvangen. Dus het geld werd gebounced, terug op onze rekening. Maar waar eerst 1680 euro was overgemaakt, was ineens maar 1620 euro over. Zwart op wit staat dat ik 1780 USD terug heb. En dan zijn er dus een heleboel kosten gemaakt?? Het is mij een raadsel en ik raak best gefrustreerd. Vooral omdat ik gekozen had voor een betaling waarbij degene die overmaakt alle kosten betaald. Dus de Rabobank zou later die maand 25 euro aan kosten aan mij berekenen. Dus doordat de shop een fout maakt, zijn we 85 euro armer en hebben we nog steeds niks besteld. Gelukkig kunnen we een deal maken met de shop, die bereid is zijn prijs 60 USD lager te doen. Maar je ziet wel dat banken er een lichtelijk bedenkelijk verdienmodel aan over houden.
Gebouw van binnen Dak erop Lokaal van binnen
De bouw verliep best spoedig; elke week gingen we ook even langs om te kijken. Totdat het dak erop werd gezet en we de week erna naar binnen liepen, en vroegen wanneer het plafond kwam. Euhhh, dat hebben jullie niet besteld hoor, zegt de aannemer vrolijk. Waarom dan, vraag ik verbaasd. Tja, we dachten dat we zo de offerte zo laag mogelijk konden houden. Tuurlijk heeft hij daar een punt, maar hij had ons best de consequenties kunnen vertellen hiervan. Want 2 school klaslokalen in een ruimte en 2 kantoortjes en dan geen plafond. Dat is best lawaaierig. En bovendien onaf. Dus besluiten we maar om voorzichtig te vragen wat dat extra gaat kosten. En ja hoor, het gaat wel 5.000 euro extra kosten inclusief ook de andere dingen die “vergeten” waren in de offerte, zoals verf voor binnen en dakafwerking. Gespannen app ik ons bestuur om het voor te leggen. Ik verwachtte een donderspeech, maar gelukkig was het bestuur snel om. Een gebouw zonder plafond is als een fiets zonder wiel (moeten ze gedacht hebben). Dus waren ze binnen een dag akkoord. MITS het gebouw afgerond wordt voordat wij naar Nederland vertrekken (eind augustus).
De baas van de bouwers: Chitokomere Werkers aan het stucken Gebouw van buiten Het dak nu
En daar zitten we nu 3 weken voor. En het wordt nog spannend. Er zijn allemaal spanningen in Harare ( waar het materiaal van het plafond vandaan komt) en tot overmaat van ramp is de truck stuk van het leverende bedrijf. In drie weken tijd moeten nog alle ramen erin, alle deuren, de vloer gereed, de veranda gereed, geverfd en het plafond. En natuurlijk peertjes. Maar toch hebben we er wel alle vertrouwen in dat het goed komt. In de weekenden dat we langskomen zien we vaak lachende gezichten. En daar doen we het voor. En voor de kinderen. Die hebben sinds maart al geen school meer, maar zullen reuze blij zijn als ze op 16 augustus zien wat er voor hen gebouwd is. Wordt vervolgd dus!