Het is augustus 2020 en we zijn terug in Nederland, na ruim 3 jaar Zimbabwe. Tot nu toe hebben we alle projecten met succes uitgevoerd, maar dat was ook omdat we lokaal aanwezig waren en er dus een controle was. We hebben we bedacht dat we stichting Kukura zo waardevol vinden dat we ook willen kijken of we projecten op afstand kunnen doen. De projecten moeten wel helemaal door de lokale bevolking getrokken worden. Wij als stichting kunnen helpen met het projectplan en natuurlijk de financiering. Zij regelen de leveranciers, arbeid, transport en natuurlijk de communicatie in tekst en foto’s en video’s. Het eerste project was vanuit het schoolhoofd van Chaka primary school. Daar hebben we 2 klaslokalen laten bouwen incl. solar panels. Ze waren echt super dankbaar ermee, omdat het oude schoolgebouw half instortte en iedereen op elkaar gepropt zat letterlijk. Niet geheel corona proof dus.
Maar een ander probleem wat er nog steeds was, en wat met corona te maken heeft is dat er geen water aanwezig is daar. Wel wc’s, geen (drink)water. De kinderen nemen dus zelf vanuit thuis water mee. Maar kunnen dus niet hun handen wassen of wc’s doorspoelen. Dus kwam al snel het idee om een borehole (drinkwaterput) te bouwen. We hebben Claupas (de lokale directeur) om een projectplan gevraagd. En Mr Meki (hoofd van de metaalwerkplaats) gevraagd om als een soort van projectleider te fungeren. Het voorstel was prima en ze kwamen met het idee om een bedrijf in te huren die de borehole kan plaatsen. Kosten: USD 6.500. Wilde Ganzen was ook enthousiast en heeft 1/3 gefinancierd.
In september bel ik de eigenaar van het bedrijf op die de put gaat plaatsen en het klinkt helemaal goed. Hij gaat een gat graven van +/- 50 m diep en kijkt of er water op die laag aanwezig is. Zo niet, dan gaan ze weer 10 meter dieper en zo verder. Daarnaast komen er buizen in om het wat naar boven te transporteren en een pomp die het water naar boven kan pompen. En om het duurzaam te maken solar panels. Het water kan dan eerst in een grote watertank van 5.000 liter gepompt worden als een soort reservoir. En dan ben je er. Maar dan komt het probleem van geld overmaken. We moeten dus 6.500 USD overmaken. Maar de Zimbabwaanse banken hebben we zo slechte ervaringen mee, dat we maar kijken of we het geld via een Zuid Afrikaanse bankrekening kunnen overmaken (waar we wel goede ervaringen mee hebben). Een zoon van de eigenaar woont daar, en met de nodige papieren waarop staat dat het van beide kanten akkoord is, gaan we over tot het boeken. Binnen 2 dagen is het geld binnen en krijgen we een appje van de eigenaar. Hij is good to go. Zijn apparatuur staat de komende 2 weken nog in de buurt van Driefontein dus het moet binnen 2 weken kunnen.
Dat was september 2020. Maar toen werd het stil… En bleef het stil. Op de whatsapp bleef ik vragen wanneer hij zou starten. En uiteindelijk in november kreeg ik via een contactpersoon terplekke te horen dat hij gestart was. Er kwam een machine om heel diep te graven, en er werd gecommuniceerd dat ze er druk mee waren. Maar toen werd het weer stil. Niet op de Whatsapp en de telefoon. Ik bleef bellen en whatsappen. En soms kwam er een bericht dat hij binnen 2 weken zou starten. Dan waren de 2 weken voorbij en was het weer stil. Na 3 keer een belofte te hebben gehad had ik het bijna opgegeven. En waren we bang dat het letterlijk en figuurlijk een bodemloze put zou worden. In februari kregen we nog een update van de directeur van de school. Er was een pomp en een gat maar nog geen solar installatie, geen watertank en geen omvormer. Net toen ik het op wilde geven adviseerde iemand mij om het platform Zimbabwe in te zetten. Dat is een platform met allemaal stichtingen erin met natuurlijk veel ervaring.
Begin maart heb ik de hulplijn ingezet en al snel kwam er een reactie van Carien vrij van Stichting Zuva Rabuda. Zij had al meer dan 100 boreholes laten maken in Zimbabwe en adviseerde ons om een advocaat in te zetten waar zij ook al ervaring mee had. Dat hebben we gedaan, en de deadline die we gesteld hadden voor het realiseren was 20 maart. En kijk nu, het is 23 maart en er komt water uit. We zijn super trots op het resultaat en zijn dus weer bevestigd in het feit dat altijd alles wel goe dkotm in Zimbabwe. En belangrijker nog; we hebben er nu alle vertrouwen in om weer met veel nieuwe projecten te starten. Houd onze site dus goed in de gaten! En donaties zijn nog steeds welkom.